ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ενώ ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής προλεταριοποιεί τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, δημιουργεί παράλληλα και την επαναστατική δύναμη που θα τον καταργήσει.

Συνέπεια της συμπύκνωσης και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου, της ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίουκαι του μετασχηματισμού του σε ιμπεριαλισμό ως το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού, ο καπιταλισμός καθίσταται διαδεδομένος και συμπυκνώνεται σε βάθος και σε εύρος. Ως αποτέλεσμα αυτού ο καπιταλισμός ωριμάζει τις προλεταριακές επαναστάσεις, ενώ εκπαιδεύει το προλεταριάτο που θα επιτύχει την επανάσταση μέσω των ίδιων του των μηχανισμών.

Σ'όλες τις καπιταλιστικές χώρες στις οποίες η κοινωνία έχει χωριστεί σε δύο εχθρικά στρατόπεδα, της αστικής ταξης και του προλεταριάτου, οι ασυμβίβαστες ταξικές αντιθέσεις, βαθαίνουν και ο ταξικός αγώνας γίνεται σκληρότερος.

Σ'όλες τις χώρες στις οποίες τα συμφέροντα του προλεταριάτου είναι κοινά, το ταξικό κίνημα αποκτά περισσότερο διεθνή χαρακτήρα.

Το διεθνές προλεταριακό κίνημα σε πλήρη ταξική αλληλεγγύη και ενότητα εχεί περάσει σε σκληρό και έντονο αγώνα που κραταεί δεκαετίες. Ο αγώνας για κοινωνική χειραφέτηση που δίνει το προλεταριάτο σ'όλες τις καπιταλιστικές χώρες του κοσμου εξαπλώνεται και αυξάνει.

Το προλεταριάτο της Τουρκιας και του Κουρδισταν είναι ενα κομμάτι του στρατού του παγκόσμιου προλεταριάτου. Το προλεταριάτο της Τουρκίας και του Κουρδιστάν με βάση την κατανόηση του αγώνα και σε ταξική αλληλεγγύη με το προλεταριάτο άλλων χωρών αγωνίζεται για τη δική του ταξική χειραφέτηση.

Το ΤΚΕP/LENINIST είναι ένα επαναστατικό, ταξικό κόμμα στο οποίο το προλεταριάτο πρέπει να βασιστεί, και έχει δημιουργηθεί γιά να επιτευθεί ο στόχος του αγώνα, του προλεταριάτου της Τουρκίας και του Κουρδιστάν. Ο αγώνας του προλεταριάτου γιά χειραφέτηση ο οποίος βασίζεται στην επαναστατική, κομουνιστική οργάνωση εντείνεται και αυξάνει.

Αυτό το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ επανάστασης δείχνει στο προλεταριάτο το δρόμο γιά την προσέγγυση στον κομουνισμό.

Το TKEP/LENINIST θα βασιστεί στην επαναστατική διδασκαλεία του μαρξισμού- λενινισμού, στις θεωρητικές και πολιτικές μελέτες και πρακτικές του.

Ο στόχος του TKEP/LENINIST είναι να καταργήσει τις τάξεις και την ταξική κυριαρχία.

Το TKEP/LENINIST καθιστά σαφές ότι θα πετύχει το στόχο του αποκλειστικά μέσω της επανάστασης, και δίνει αποφασιστίκο αγώνα ενάντια σε ρεφορμισμό, οπορτουνισμό, ρεβιζιονισμό και όλες τις αποκλίνουσες τάσεις που εκτρέπουν το στόχο του προλεταριάτου από τον αγώνα αύτο.

1) ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής που προέκυψε με βάση την εμπορευματική παραγωγή, βρίσκει την συγκεκριμένη του έκφραση στο γεγενός ότι τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στην ιδιοκτησία των καπιταλιστών και στην εκμετάλευση των μισθωτών εργατών. Ο καπιταλισμός που μετατρέπει τους παραγωγούς σε προλετάριους και τα μέσα παρααγωγής σε κεφάλαιο, δημιουργεί επίσης την επαναστατίκη δύναμη που θα τον καταστρέψει, οδηγώντας συνεχώς τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας σε καθεστώς μισθωτών εργατών. Το καπιταλιστικό κράτος που κινήται πάνω στη βάση της συγχρονής κεφαλαίακης κοινωνίας, ως εργαλείο πολιτικής κυριαρχίας της αστικής τάξης, κρατά το προλεταριάτο καταπιεσμένο.

Η καπιταλιστική ιδιωτική ιδιοκτησία η οποία απομακρίνει τον παραγωγό από την ατομίκη του περιουσία, υπό την επιρροή των δικών της οικονομικών νόμων μετατρέπεται σε δική της άρνηση. Τα μέσα παραγωγής και η ίδια η παραγωγική διαδικασία αποκτούν ολοένα και περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα, όλοι οι άνθρωποι ενσωματώνονται στις παγκόσμιες αγορές, οι καπιταλιστικές σχέσεις διεθνοποιούνται, και ο καπιταλισμός μετατρέπεται σε παγκόσμιο σύστημα και όλα αυτά εξελίσονται ταυτόχρονα με την περαίτερω προλεταριοποίηση των μαζών και τη συγκέντρωση του κεφαλαίου. Στην εξέλιξη αυτή η κυριαρχία του κεφαλαίου αρχίζει να γίνεται εμπόδιο γιά τις παραγωγικές δυνάμεις που αναπτύσονται κάτω από την κυριαρχία του. Μαζί με τη συμπύκνωση και τη συγκέντρωση του κεφαλαίου αυξάνωνται συμαντικά επίσης η εξαθλίωση, η πίεση, η δουλεία, η σήψη και η εκμετάλευση• επιπλέον η εργατική τάξη της οποίας ο αριθμός συνεχώς αυξάνει, εκπαιδεύεται, ενώνεται και οργανώνεται από τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας, δημιουργεί εξεγέρσεις και επαναστατικούς ξεσηκωμούς που διευρήνονται και εξαπλώνονται.

Η συγκένρωση του κεφαλαίου και η κοινωνικοποίηση της εργασίας προχωρούν μαζί με τις εσωτερικές αντιφάσεις του καπιτάλισμου που είναι η αναρχία στην κοινωνική παραγωγή και ένα υψηλό επίπεδο αναπαραγωγής, προώθησης και όξυνσης του ασυμβίβαστου μεταξύ αστικής τάξης και προλεταριάτου.

Η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής και η κοινωνικοποίηση της εργασίας, δημιουργούν σταδιακά αντιπαραθέσεις με τις καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις. Μια κοινωνική επανάσταση που θα θέσει τέρμα στην κυριαρχία του κεφαλαίου είναι πια αναγκαία. Η καπιταλιστική ιδιωτική ιδιοκτησία θα μετατραπεί σε κοινωνική ιδιοκτησία μέσω της επανάστασης.

2) ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

O ιμπεριαλισμός που προέκυψε σ'ενα ορισμένο αναπτυξιακό στάδιο της συμπύκνωσης, της παραγωγής και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου, ξεκίνησε μια νέα και υψηλού επιπέδου μετάβαση στην οικονομίκη και κοινωνική δομή. Ο ιμπεριαλισμός προώθησε ολούς τους κανόνες κίνησης και τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Το στάδιο της ελεύθερης ανταγωνιστικότητας του καπιταλισμού και της κυριαρχίας του βιομηχανικού κεφαλαίου αντικαταστάθηκε απο το μονοπώλειο και την ηγεμονία του χρηματοπιστοτικού κεφαλαίου. Τα μονοπώλεια δεν καταργούν τον ελεύθερο ανταγωνισμό από τον οποίο προέρχονται αλλά επιβιώνουν παράλληλα και επάνω σ'αυτόν°έτσι προκύπτει μιά σειρά εξαιρετικά σκληρών ριζοσπαστικών αντιφάσεων, τριβών και συγκρούσεων.

Το χρηματοπιστοτικό κεφάλαιο το οποίο μεταδίδει σε ακραίο βαθμό τη γενική ανισότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, θέτει την αναδιανομή του κόσμου που έχει ήδη μοιραστεί. Η προσπάθεια των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κρατών να αποκτήσουν την αποικιακή κυριαρχία μέσω της οικονομικής εξάρτησης οδήγησε σε μιά σειρά συγκρούσεων και πολέμων.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός πόλεμος τον οποίο ξεκίνησαν τα μεγάλα και ισχυρά κράτη του χρηματοπιστοτικού κεφαλαίου με σκοπό την αναδιανομή του κόσμου, άνοιξε το δρόμο ώστε η γενική κρίση του καπιταλισμού να γίνει μια συνεχής και διαρκής κατάσταση.

Ο καπιταλισμός διαδώθηκε και εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο μέσω της ιμπεριαλιστικής εξαγωγής κεφαλαίου. Ο κόσμος έχει χωριστεί, από τη μια πλευρά σε ιμπεριαλιστικά, εκμεταλευτικά, καταπιεστικά, κυρίαρχα κράτη και από την άλλη σε καταπιεσμένα, εκμταλευόμενα και υπόδουλα έθνη. Ο ιμπεριαλσμός εκμεταλευόμενος και ληστεύοντας το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, έχει γίνει παράσιτο και σφραγίζει ολόκληρη την κοινωνία με τον παρασιτισμό του.

Το χρηματοπιστοτικό κεφάλαιο δίνοντας ενα κομμάτι των ακραίων κερδών του που προέρχονται από αποικίες στο ανώτερο (αριστοκρατικό) στρώμα του προλεταριάτου το καθιστά δική του κοινωνική βάση.

Η αντιδραστική τάση του μονοπωλειακού κεφαλαίου, σε όλες τις πολιτικές της πτυχές, βρίσκει την πιό συγκεκριμένη της εκφραση στην κρατική εξουσία της χρηματοπιστοτικής κεφαλαιακής ολιγαρχίας. Η αντιδραστική τάση του ιμπεριαλισμού υπό συνθήκες μονωπολειακού κρατικού καπιταλισμού, στη Γερμανια, την Ιταλία και σε πολλές αλλές χώρες ανέδειξε τον φασιστικό κρατικό σχηματισμό.

Η επιστημονική και τεχνολογική επανάσταση που έχει παρουσιάσει τεράστια ανάπτυξη επιταχύνει τη διαδικασία κοινωνικοποίησης της παραγωγής, επιπλέον στις συνθήκες κυριαρχίας του μονωπώλειου η κοινωνική ανισότητα αυξάνεται και οι βασικές αντιφάσεις του καπιταλισμού προβάλλονται μεγενθημένες. Οι διαδικασίες αποσύνθεσης και παρασιτισμού βαθαίνουν.

Ο ιμπεριαλισμός που αυξάνει την κοινωνική ποιότητα της παραγωγής, με την καπιταλιστική έννοια, στο υψηλότερο επίπεδο, ωριμάζει πλήρως τις υλικές προυποθέσεις του σοσιαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός είναι η φάση κατάρευσης του καπιταλισμού και η ένδειξη έλευσης του σοσιαλισμού.

Η συγκέντρωση του κεφαλαίου έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις λόγω των νόμων κίνησης της καπιταλιστικής παραγωγής. Το κεφαλαιο το οποίο έχει συγκεντρωθεί σε υπερβολικό βαθμό έχει γίνει πραγματικό εμπόδιο για την καπιταλιστική παραγωγή. Ο ιμπεριαλισμός ο οποίος βρίσκεται σε μια βαθιά μόνιμη κρίση για να βγει απ'αυτή την κατασταση έχει προσανατολιστεί σε μια πολιτική πλήρους προσάρτισης των εξαρτημένων χωρών που καταπιέζει και εκμεταλεύεται. Ο ιμπεριαλισμός στοχεύει στην ενσωμάτωση της οικονομίας των εξαρτημένων χωρών με την πολιτική πλήρους προσάρτησής τους.

Η εργατική τάξη του κόσμου, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και οι καταπιεσμένοι λαοί, έχουν ξεκινήσει τον "αιώνα των εξεγέρσεων" ενάντια στην αύξηση εκμετάλευσης του καπιταλισμού που έχει κάνει αφόρητη τη ζωή, ωθώντας στην πείνα και την εξαθλίωση. Η ανθρωπότητα η οποία ξεκίνησε τον "αιώνα των εξεγέρσεων", όταν η καπιταλιστική παραγωγή έφτασε στα ιστορικά της όρια, εισήλθε στη "νέα φάση" ιστορικής ανάπτυξης. Ετσι ξεκίνισε ο αιώνας των κοινωνικών επαναστάσεων, οι οποίες θα καλύψουν μια ολόκληρη ιστορική περίοδο και θα πραγματοποιήσουν τη μετάβαση από τον καπιταλισμό στον κομουνισμό με αλματώδεις ρυθμούς. Καθώς ο παλιός κόσμος καταρέει ένας νέος κόσμος γεννιέται πάνω στα συντρίμια του.

3) Ο ΑΙΩΝΑΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟ

Καθώς η μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση του Οκτώμβρη πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία το 1917 και θεμελιώθηκε η δικτατορία του προλεταριάτου, είχε ξεκινησει παγκοσμίως η μετάβαση από τον καπιταλισμό στον κομουνισμό. Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιφάσεων στις νέες παγκόσμιες συνθήκες, οι επαναστατικές εξεγέρσεις των μαζών στις αποικίες και στις νέες αποικίες, η επιτάχυνση των προλεταριακών δράσεων στις καπιταλιστικές χώρες, η επίδραση των σοσιαλιστικών δυνάμεων, μεγένθυναν και δυνάμωσαν τον Παγκόσμιο Επαναστατικό Αγώνα προκαλώντας ριζικές αναταράξεις στο καπιταλιστικό σύστημα. Στον αγώνα με την αστική τάξη το προλεταριάτο απέχτησε νέες βάσεις.

Με την αποφασιστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη λήξη του Β'Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού πολέμου και την κατάρευση του φασισμού στην Ευρώπη, σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης πραγματοποιήθηκαν κοινωνικές επαναστάσεις και ιδρύθηκαν λαικές εξουσίες που προσανατολίστικαν στο σοσιαλισμό και έτσι ο σοσιαλισμός μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο σύστημα. Με την ανάπτυξη του σοσιαλιστικού συστήματος η γενική κρίση και οι καταστροφικές αντιφάσεις του καπιταλισμού γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Ενώ το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει μια απόλυτη κατασροφή, η αστική τάξη χάνει επίσης την ιστορική της πρωτοβουλεία οριστικά.

Η είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης, της Ανατολικής Ευρώπης, της Κινας, της Κουβας, του Βιετναμ, του Κορεατικού προλεταριάτου και των καταπιεσμένων λαών στο δρόμο του σοσιαλισμού έχει δώσει ώθηση στους εθνικούς και ταξικούς απελευθερωτικούς αγώνες στις αποικίες και τις νέες αποικίες. Ενώ οι λαικές μάζες στις αποικίες απελευθερώθηκαν, οδήγησαν το αποικιακό σύστημα σε κατάρευση. Σε χώρες εντός των ιμπεριαλιστικών νεοαποικιακών σχέσεων οι οποίες βασίζονται στην οικονομική εξάρτηση, ο επαναστατικός αγώνας των λαικών μαζών και του προλλεταριάτου εξαπλώνεται και έτσι καταστρέφονται οι νεοαποικιακές αλυσίδες.

Οι πρακτικές εξελήξεις στην Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Ευρώπη δείχνουν οτι κατά τη διάρκεια μετάβασης από τον καπιταλισμό στον κομουνισμό και στο σύνολο ολόκληρης αυτής της περιόδου, οι εκμεταλευτικές δυνάμεις του παλιού καπιταλιστικού κόσμου, δεν παραιτούνται από την προσπάθεια επαναφοράς του παλιού συστήματος. Το προλεταριάτο πρέπει να διατηρήσει και να ενισχύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου ως απαραίτητη προυπόθεση γι'αυτή τη μετάβαση, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου.

Η εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων συνεχίζεται. Μέχρι στιγμής έχουν προκύψει διάφορες και πλούσιες μορφές μετάβασης στο σοσιαλισμό. Σε αλλές χώρες οι μάζες θα παρουσιάσουν νέα παραδείγματα γι'αυτό. Η μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει μόνο με μια επανάσταση είναι δυνατή.

4) ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η αστική τάξη που οδήγησε τον πόλεμο της εθνικής απελευθέρωσης ενάντια στην ιμπεριαλιστική κατοχή και την πολιτική ηγεμονία της φεουδαρχίας είναι αυτή που με νίκη καταλαμβάνοντας την εξουσία πραγματοποίησε την αντιδραστική αστική δημοκράτια. Η αστική τάξη που ήρθε στην εξουσία δεν άγγιξε την οικονομική υπόσταση του ιμπεριάλισμου και συνδέθηκε μ'αυτόν στη βάση της οικονομικής εξάρτησης. Η αστική τάξη στην καπιταλιστική οικονομία παρέλαβε το φεουδαρχικό μονοπώλειο των γεοκτημόνων και με τον καίρο εξάλειψε τη φεουδαρχία και τοποθέτησε το σύστημα της αστικής κυριαρχίας. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, εξάλειψε σε μεγάλο βαθμό τη μικρή αγροτιά από τις αγροτικές περιοχές και τους τεχνίτες μικρής εμπορευματικής παραγωγής από τις πόλεις και με τον καιρό εγινε κυρίαρχος σ'όλους τους τομείς.

Η πολιτική του κρατικού καπιταλισμού καθιέρωσε μονοπώλεια στους τομείς της βιομηχανικής και γεωργικής παραγωγής, της διανομής και του εμπορίου, κι έτσι ενισχύθηκε το αδύναμο κεφάλαιο, που κάτω από την κυριαρχία του η ανάπτυξη του καπιταλισμού έχει αποκτήσει μεγάλη επιτάχυνση.

Το κεφάλαιο το οποίο κυριαρχεί στη γεωργία έχει πραγματοποιήσει την αποσύνθεση και τη διάλυση της αγροτιάς, κατέστρεψε τη μικρή και μεσαία αγροτιά και ότι απέμεινε το έχει εξαρτήσει από τον καπιταλισμό°και έθεσε τη μικρομεσαία αγροτιά κάτω από την πολιτική κυριαρχία του κεφαλαίου. Η παραγωγή αγαθών διατηρήθηκε στον αγροτικό τομέα, αλλά είναι πιά απομεινάρι των ξεπερασμένων φεουδαρχικών σχέσεων παραγωγής. Η συσώρευση του κεφαλαίου στη γεωργία έχει προκαλέσει τη δημιουργία ενός γεωργικού προλεταριάτου ο αριθμός του οποίου αυξάνεται καθημερινά στο γεωργικό τομέα καθιστώντας τον αγροτικό πληθυσμό χωρίς ιδιοκτησία. Η εκμετάλευση των αγροτοεργατών οι οποίοι πληρώνονται λιγότερο από τους βιομηχανικούς εργάτες αποτελεί προυπόθεση για τη συσώρευση κεφαλαίου στη γεωργία.

Το κεφάλαιο έχει καταστήσει τους μικρούς τεχνίτες στις πόλεις χωρίς ιδιοκτησία, και ότι έχει μείνει το βάζει αντιμέτωπο με τη δική του οικονομική και πολιτική καταπίεση. Λόγω της συγκεντρωσης και της συσώρευσης του κεφαλαίου οι μικροαστοί χάνουν τις περιουσίες τους, και οι αριθμοί προλεταρίων και ανέργων αυξάνονται λόγω της μετακίνησης των πρώτων στις τάξεις τους. Ενώ γιατροί, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, τεχνικοί και όλο το τεχνικό προσωπικό που αποτελούν σημαντικό μέρος του αστικού πληθησμού εξαρτώνται επίσης από την κυριαρχία του κεφαλαίου, ως αμοιβόμενοι εργαζόμενοι πλησιάζουν τους προλετάριους και η απελευθέρωσή τους συνδέεται με την απελευθέρωση του προλεταριάτου.

Το κεφάλαιο που βασίζεται στην εκμετάλευση του προλεταριάτου, καθώς εισάγει την παιδική και γυναικία εργασία στον τομέα της κοινωνικής παραγωγής, αφενώς αυξάνει συνεχώς τον αριθμό των προλεταρίων και αφεταιρου ενισχύεται και συγεντρώνεται όλο και περισσότερο.

Το κεφάλαιο που έχει συγκεντρωθεί και συμπυκνωθεί στον βιομηχανικό, τον εμπορικό και τον γεωργικό τομέα, έχει μετατραπεί από ενα συγκεκριμένο σημείο της ανάπτυξης του και μετά, σε μονοπώλειο. To μονοπωλειακό κεφάλαιο το οποίο έχει αναπτυχθεί με βάση την εξάρτηση και τη σύμπραξη με τον ιμπεριαλισμό, με τον καίρο έχει πάρει όλους τους τομείς της οικονομίας υπό την κυριαρχία του. Το μεγάλο και μεσαίο κεφάλαιο το οποίο έχει σημαντικό οικονομικό δυναμικό, και συμπεριλαμβάνει και εκμεταλεύεται τεράστιο όγκο προλεταριακών μαζών, έχει εξαρτηθεί εξ ολοκλήρου από το μονοπωλειακό κεφάλαιο. Η μικρή ιδιοκτησία στις πόλεις και στην ύπαιθρο, κάτω από την οικονομική κυριαρχία του μονοπωλειακού κεφαλαίου οδηγήται συνεχώς σε εξαφάνιση. Η εκμετάλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης έγινε εντονότερη και εντατικοποιήθηκε στη βάση του μονοπωλείου. Το μονοπώλειο που ασκεί οικονομική και πολιτική εξουσία ενισχύεται και αναπτύσεται περεταίρω.

Το μονοπωλειακό κεφάλαιο το οποίο δεν ικανοποιείται με το μεσαίο κέρδος και έχει επιδιώξεις για το υψηλότερο κέρδος, εκμεταλευόμενο το κουρδικό έθνος και τους λαούς των άλλων εθνών, δίνει ένα μέρος των κερδών που έχουν αποκτηθεί από μεγάλες ληστείες , στη γραφειοκρατεία, και στα υψηλόβαθμα κομμάτια της παιδείας, του πολιτισμού, της επιστήμης και στην εργατική αριστοκρατεία του συνδικαλισμού και έτσι σφραγίζει με παρασιτισμό την καπιταλιστική κοινωνία και κάνει τους τομείς αυτούς κοινωνική του βάση.

Οι διεθνείς δυνάμεις του χρηματοπιστοτικού κεφαλαίου, που επιταχύνουν την εμβάθυνση και την εξάπλωση του καπιταλισμού στην Τουρκία έχουν ενισχύσει την οικονομική τους κυριαρχία δια μέσου της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η διεθνής ολιγαρχία του χρηματοπιστοτικού κεφαλαίου, ενώ καθιστά οικονομικά εξαρτημένη την Τουρκία, έχει δημιουργήσει και μιά πλήρη ηγεμονία στην πολιτική της δομή. Η αντίθεση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό που εκμεταλεύεται και καταπιέζει την εργατική τάξη, την αγροτιά και όλους τους λαούς, έχει οξυνθεί αρκετά. Το Τούρκικο κράτος το οποίο επέτρεψε στην τούρκικη αστική τάξη να κρατήσει υπό καταπίεση την εργατική τάξη, είναι εξ αρχής αντιδραστικό και σοβινιστικό. Η αστική κρατική εξουσία έχει κληρονομίσει όλη την αντίδραση που προερχεται από το παρελθόν και την έχει εντάξει στις δομές της. Η αστική εξουσία γεννήθηκε και διατηρήθηκε ως αντιδραστική αστική δικτατορία.

Το τούρκικο κράτος που προέρχεται από τον οθωμανικό δεσποτισμό και μιλιταρισμό, έχει διαμορφοθεί από τις προσπάθειες καταπίεσης και γενοκτονιών, εξεγέρσεων και ενεργειών της εργατικής τάξης, του κούρδικου λαού, των προοδευτικών δυνάμεων και όλων των εργαζομένων.

Αποκτώντας οικονομική δύναμη και σύμφωνα μ'αυτή, το μονοπωλειακό κεφάλαιο ενοποίησε την αντιδραστική του τάση με την υπάρχουσα αντιδραστική δομή του κράτους, ενώ αναλαμβάνοντας την κρατική εξουσία και διοίκηση, ενίσχυσε και εδραίωσε τον αντιδραστικό, σοβινιστικό χαρακτήρα του κράτους. Με τη στρατιωτική φασιστική δικτατορία της 12ης Μαρτίου 1971, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνθηκες κρατικού μονοπωλειακού καπιταλισμού, το κράτος έχει πάρει φασιστική μορφή. Η φασιστική δομή του κράτους θεσμοθετήθηκε και ενισχύθηκε επίσης από τη στρατιωτική φασιστική δικτατορία της 12ης Σεπτέμβρη 1980. Η καταπίεση, τα βασανιστήρια, οι παρακολουθήσεις, οι συλλήψεις και οι μαζικές σφαγές, που επέβαλε η καπιταλιστική τάξη, στην εργατική τάξη, το κουρδικό έθνος, τις άλλες εθνικές κοινότητες και ολόκληρες λαικές μάζες, έχει γίνει η θεσμοθετημένη και αμετάβλητη πολιτική του φασιστικού κράτους.

Ως αποτέλεσμα της μη ισσοροπημένης ανάπτυξης του καπιταλισμού, το χάσμα μεταξύ υπαίθρου και αστικών περιοχών μεγαλώνε°ενώ οι χωρικοί στερούνται πνευματικής αναπτυξης, οι αστικοί πληθυσμοί στερούνται σωματικής ανάπτυξης και η ανθρώπινη ζωη επιδεινώνεται συνεχώς απο την αυξανόμενη περιβαλλοντική ρύπανση.

Η καταπίεση, η εκμετάλευση, η υποδούλωση του κουρδικού έθνους και όλων των εθνικών κοινοτήτων και η υπαρξη εθνικών ζητημάτων έχουν οξύνει τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Η εκμηχάνηση και η αυτοματοποίηση που επιταχύνθηκαν με βάση τη συγκέντρωση και την ενίσχυση του κεφαλαίου, η αύξηση των δυνατοτήτων των υπαρχόντων μηχανών, η εφαρμογή επιστημονικής και τεχνικής ανάπτυξης, δημιούργησαν εξοικονόμιση εργατικού δυναμικού στη γεωργία, συντέλεσαν στη συνεχόμενη εκδίωξη από την εργασία, ενώ η ανεργία εφτασε σε τεράστια μεγέθη.

Οι εργάτες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν που αναγκάζονται να εργαστούν σε διάφορες καπιταλιστικές χώρες εκκτός Τουρκίας, καταπιέζονται και γίνονται αντικείμενο εκμετάλευσης στις χώρες όπου ζουν, από την καπιταλιστική τάξη και το αστικό κράτος.

Η συγκέντρωση και συμπύκνωση του κεφαλαίου ενώνει αφενός την οικονομική δομή με το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, με σχέσεις ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, αφεταίρου δε εξελήσεται παραλληλα με την εξαθλίωση, τηνεκμετάλευση, την καταπίεση και την υποδούλωση της εργατικής τάξης και δημιουργεί αβεβαιοτητα για το μέλλον και συνεχή αυξηση της κοινωνικής ανισσότητας.

Η ανταγωνιστική αντίφαση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής έχει οξυνθεί και συνυφαίνεται με κοινωνικές αντιφάσεις και έτσι το καπιταλιστικό μονοπωλειακό συστημα έχει συνδεθεί με καταστροφικές αντιφάσεις.

Όλες αυτές οι εξελήξεις έχουν κάνει αναγκαία μια κοινωνική επανάσταση υπό την κυριαρχία του προλεταριάτου η οποία θα θέσει τέλος στην πολιτική ηγεμονία του μονοπωλειακού κεφαλαίου, της εθνικής καταπίεσης και εξάρτησης από τον ιμπεριαλισμό° και που θα καταργήσει τη μονοπωλειακή και μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία, και σταδιακά ολόκληρη την ιδιωτική ιδιοκτησία.

Το προλεταριάτο το οποίο είναι επιφορτισμένο με την εκπλήρωση αυτής της επανάστασης, έχει ενωθεί, εκπαιδευτεί και οργανωθεί σε ένα οικονομικό αγώνα που έχει ένα μακρύ παρελθόν. Η συνειδητοποίηση της απελευθέρωσης της τάξης του προλεταριάτου που πέρασε από διαφορα στάδια της ταξικής πάλης, έχει οξυνεί και ενισχύσει την πολεμική του ικανότητα.

Η νίκη της κοινωνικής επανάστασης υπό την κυριαρχία του προλεταριάτου που οριμάζει συνεχώς μέσα από τις πιο σκληρές αιχμές της ταξικής πάλης, και η ήττα της ηγεμονίας του κεφαλαίου είναι αναπόφευκτες.

 

ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Η τούρκικη αστική τάξη εφαρμόζοντας τρομοκρατία και γενοκτονία ενάντια στο κουρδικό έθνος, προσάρτησε και κατέλαβε το Βορειο Κουρδιστάν°ενώ έβαλε την πολιτική προσάρτηση του Κουρδιστάν σε οικονομική βάση, και μετέτρεψε το κουρδικό έθνος, με όλες τις έννοιες, σ'ένα καταπιεσμένο, υπόδουλο, και υπό ηγεμονία και εκμετάλευση έθνος.

Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης του καπιταλισμού στο Κουρδιστάν, η κουρδική αστική τάξη ενσωματώθηκε με την τουρκική αστική τάξη και αποχώρησε εντελώς από το εθνικό κίνημα. Με την ανάπτυξη και κυριαρχία του καπιταλισμού στο Κουρδιστάν, ο κουρδικός και τουρκικός λαός έχουν βρεθεί στις ίδιες οικονομικές σχέσεις και σ'αυτή την οικονομική βάση προκαλείται ανάμειξη Κούρδων και Τούρκων προλεταρίων.

Η εκμετάλευση από μια μόνο αστική τάξη στην ίδια καπιταλιστική βάση και η καταπίεση από ένα και το αυτό κράτος, έχουν μετατρέψει την επαναστατική διαδικασία Τουρκίας και Κουρδιστάν σε μία κοινή επαναστατική διαδικασία, ενώ είχαν αναπτυχθεί ξεχωριστά. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα της κοινωνικής επανάσταασης.

Το κουρδικό, το τουρκικό και τα προλεταριατά των αλλών εθνών, εξαρτώνται από την ίδια επαναστατική διαδικασία και δυναμική της επαναστάσης και αυτό αποτέλει την υλική βάση για να οργανωθούν στα ίδιο επαναστατικό ταξικό κόμμα και να δώσουν κοινό αγώνα.

Μόνο το προλεταριάτο του κουρδιστάν μπορεί να οδηγήσει τον εθνικό και ταξικό αγώνα λογώ της ταξικής του θέσης.

Άραβες, Λάζοι και Τσερκέζοι και οι άλλες εθνικές κοινότητες κατώ από τις ίδιες καπιταλιστικές οικονομικές σχέσεις, βρίσκονται υπό συνθήκες εθνικής καταπίεσης και εκμετάλευσης από την τουρκίκη σοβινιστική αστική τάξη. Οι αγώνες για τα εθνικά δικαώματα των λαών όλων των εθνικών κοινότητων που τελούν υπό εθνική, καταπίεση, αποτελούν μέρος της κοινωνικής επαναστάσης.

Αυτές οι υλικές συθηκές οδηγούν τους προλετάριους όλων των εθνικών κοινοτητών να ενωθούν στις ίδιες ταξικές οργανώσεις με το κουρδικό και τούρκικο προλεταριάτο.

Η κοινωνική επανάσταση με τους προλετάριους από όλα τα έθνη και τους λαους σε πρωτοπορεία, θα θέσει τέλος στην ηγεμονία του κεφαλαίου και θα καταργήσει την εθνική αντίφαση και κάθε είδους εθνική ανισσότητα.

5) Ο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ: ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΤΑΞΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Το προλεταριάτο που μέσω της επανάστασης κατέλαβε την πολιτική εξουσία, μέσω της εξουσίας, απαλωτριώνει την ιδιωτική ιδιοκτησία όλων των μέσων παραγωγής από την αστική τάξη, και τα μετατρέπει σε δημόσια περιουσία. Ο κοινωνικός χαρακτήρας των μέσων παραγωγής κάτω από δημόσια ιδιοκτησία αναπτύσεται ελεύθερα. Στο σημείο αυτό η εξουσία, στη μετάβαση από τον καπιταλισμό στον κομουνισμό θα είναι η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου. Στο μεταβατικό αυτό στάδιο, το οποίο θα καλύψει μια ολόκληρη μακρά περίοδο, η δικτατορία του προλεταριάτου διατηρεί τη θεμελιώδη σημασία της σε όλη αυτή την περίοδο επειδή ο ταξικός αγώνας συνεχίζεται με νέες μορφές.

Ο ανταγωνισμός που χαρακτηρίζει τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, η αναρχία στην κοινωνική παραγωγή και τα άλλα εμπόδια στην ανάπτυξη της παραγωγής εξαφανίζονται στην κομουνιστική κοινωνία που βασίζεται στη συλλογική ιδιοκτησία των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής°η προγραμματισμένη κοινωνικοποιημένη παραγωγή τα αντικαθιστά. Η αντίθεση μεταξύ πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας, και η κοινωνική ανισσότητα μεταξύ φύλων, χάνεται.

Με τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής κάθε μέλος της κοινωνίας εξασφαλίζει μια ζωή πλήρως ικανοποιημένη από υλικής άποψης που συνεχώς εμπλουτίζεται°είναι για όλους δυνατό να αναπτύξουν ελεύθερα τα ταλέντα τους, σωματικά και διανοητικά.

Με την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας , την εξαφάνιση των τάξεων και την κατάργηση της εκμεταλευσής του ανθρώπου από άνθρωπο, εξαφανίζονται όλες οι ταξικές διαφωνίες και το ταξικό κράτος.

Η κομουνιστική κοινωνία που είναι μια ολιστική κοινωνία περνάει από τη φάση του σοσιαλισμού μεταφέροντας τα οικονομικά, ηθικά και διανοητικά ίχνη της παλιάς κοινωνίας. Σ'αυτή την φάση της κομουνιστικής κοινωνίας ο αγώνας εναντια στα ερείπια της παλιάς κοινωνίας η οποία νικήθηκε αλλά δεν μπορούσε να εξαφανιστεί εντελώς, συνεχίζεται αδιάκοπα υπό μια νέα μορφή. Στη σοσιαλιστική περίοδο προετοιμάζονται οι υλικές και τεχνικές βάσεις του κομουνισμού και ο κομουνισμός έχει για πρώτη φορά τη δικη του κοινωνική βάση. Στο ανώτερο επιπεδο της κομουνιστικής κοινωνίας οι κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις αναπτύσονται πολύ, και η κοινωνική παραγωγή αρκεί για να καλύψει τις ανάγες όλων°ενώ η εργασία ηταν μόνο ένα μέσω επιβίωσης, τώρα αποτελεί πρωταρχική αναγκαιότητα ζωής. Οι άνθρωποι αναπτύσονται πολύπλευρα και γίνονται ελεύθεροι.

Το γεγονός ότι όλες οι χώρες συμετέχουν στο παγκόσμιο εμπόριο και τις παγκόσμιες αγορές έχει ενοποιήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων όλων των χωρών°υπό αυτή την έννοια η απελευθέρωση του προλεταριάτου ως κοινωνικό καθήκον απαιτεί έναν αγώνα στον οποίο θα συμετέχουν οι εργαζόμενοι όλων των χωρών.

Βασιζόμενο στην αρχή του προλεταριακού διεθνισμού το TKEP/LENINIST θεωρεί τον εαυτό του ως αναπόσπαστο κομμάτι του διεθνούς προλεταριακού κινήματος, σε συμπαγή ενότητα κι αλληλεγύη με το διεθνές προλεταριακό κίνημα, και υποστηρίζει τον αγώνα των καταπιεσμένων λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

6) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το TKEP/LENINIST γιά να επιτύχει το στόχο της εξάλειψης των τάξεων και των ταξίκων αντιθέσεων, πρωτα απ'όλα θα πραγματοποιήσει με νικηφόρα Δημοκρατική Λαϊκή Επανάσταση τη Δημοκρατική Λαϊκή Εξουσία και προβλέπει μετατρέποντας την εξουσία αυτή σε δικτατορία του προλεταριάτου να φτάσει στο σοσιαλισμό.

Η βασική πρωτοπόρος δύναμη της επανάστασης και της εξουσίας είναι το προλεταριάτο το οποιό είναι η μόνη πραγματική επαναστατική τάξη. Το προλεταριάτο είναι η μόνη τάξη που θα οδηγήσει την κοινωνική επανάσταση μέχρι το τέλος με συνέπεια, λόγω της ταξικής του θέσης. Ωστόσο το προλεταριάτο δεν μπορεί να σωθεί χωρίς να σώσει όλους τους καταπιεσμένους. Επειδή η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της Τουρκίας δεν είναι μισθωτοί εργαζόμενοι το προλεταριάτο ακολουθεί πολιτική συμαχίας στον αγώνα γιά την εξουσία.

Οι εργατικές μάζες με τις οποίες το προλεταριάτο προβλέπει να κάνει συμμαχία:

- Γεωργικό προλεταριάτο: είναι ένα σημαντικό δυναμικό που αναπτύσεται στις αγροτικές περιοχές. Το γεωργικό προλεταριάτο που γινεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταπιεσης από την αγροτική μπουρζουαζία είναι η φυσική και κύρια δύναμη συμαχίας με το αστικό βιομηχανικό προλεταριάτο στον αγώνα για την επανάσταση, την εξουσία και τον σοσιαλισμό.

- Υπαλληλοι, τεχνικοί: ενώ η ανώτερη κατηγορία αυτών εξαρτάται απ το κυρίαρχο κεφάλαιο, η χαμηλότερη κατηγορία είναι κυρίως μισθωτοί υπάλληλοι. Αυτά τα κατώτερα τμήματα κρατούνται καταπιεσμένα και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Οι περισσότεροι απ αυτούς συμμετέχουν στο πρώτο βήμα της κοινωνικής επανάστασης κι ένα σημαντικό μέρος αυτών, που μπορεί να κερδηθεί επίσης, βοηθά το προλεταριάτο στον πολιτισμό, την επιστήμη, την τέχνη, την οικονομία και τους τεχνικούς τομείς. Το Κόμμα ακολουθεί πολιτική συμμαχίας για να τους κερδίσει για την επανάσταση.

- Στρατός ανέργων: Ο αριθμός του αυξάνεται μαζικά και συνεχώς. Η ανεργία στην Τουρκία δεν είναι μια προσωρινή, στιγμιαία κατάσταση, αλλά αποκτά συνέχεια και βρίσκεται σ ένα επίπεδο, στο οποίο δεν μπορεί να επιλυθεί απ το μονοπωλιακό καπιταλιστικό σύστημα. Παρόλο που κάποιοι απ αυτόυς βρίσκουν δουλειά και θεωρού τους εαυτούς τους τυχερούς, η βασική πλειονότητα έχει καταδικαστεί σε μια πεινασμένη και φτωχική ζωή. Επειδή μερικοί απ αυτούς ήταν πρώην εργάτες και επειδή μερικοί απ αυτούς αύριο θα γίνουν εργάτες γι'αυτό είναι σε θέση προλεταριάτου. Ωστόσο βρίσκονται σε ασυνέπεια και αδυναμία που προκλήθηκε εξαιτίας της αποβολής τους απ την παραγωγή.

Το Κόμμα επιδιώκει να τους κερδίσει για την επανάσταση, καθώ φέρουν επαναστατικό δυναμικό.

- Μικρή και φτωχή αγροτιά: είναι η φτωχή αγροτιά, της οποίας ένα μεγάλο κομμάτι, είναι χωρίς περιουσία και σε ημιπρολεταριακή κατάσταση και άλλο ένα κομμάτι της, έχει γη, που αρκεί μόνο για τον εαυτό της. Η φτωχή αγροτιά βρίσκεται χωρίς περιουσία και σε ανεργία και όταν ακόμη βρίσκει δουλειά, δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί, και ζει μια ζωή μέσα στην μιζέρια και την εξαθλίωση. Οι φτωχοί αγρότες, μετά το αγροτικό προλεταριάτο, είναι η πλησιέστερη δύναμη συμμαχίας, με το αστικό βιομηχανικό προλεταριάτο. Από την άλλη, η αγροτιά των μικροκαλλιεργητών, λόγω της εκμηχάνισης, της συγκέντρωσης κεφαλαίου, των επιτοκίων και των ενυπόθηκων δανείων των τραπεζών, μέρα με τη μέρα, καταλήγουν να βρίσκονται χωρίς περιουσία, σπρώχνονται στην φτώχεια και προλεταριοποιούνται. Το μέλλον τους εξαρτάται από την απελευθέρωση του προλεταριάτου.

Η μικρή αγροτιά είναι η δύναμη συμμαχίας του προλεταριάτου της υπαίθρου.

Το προλεταριάτο ακολουθεί πολιτική που προσπαθεί να κρατήσει σε ουδέτερη θέση τη μεσαία αγροτιά κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

Χειροτέχνες, μικροί έμποροι, μικροαστοί: Οι μικροαστοί που αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του αστικού πληθυσμού αριθμητικά, αποτελούνται από μικροκαταστηματάρχες, αντιπροσώπους, γιατρούς, αρχιτέκτονες, μηχανικούς, αυτούς πού έχουν μικρά εργαστήρια και άλλες κατηγορίες. Αφενός ένα πολύ μικρό κομμάτι, χειροτεχνών και μικροαστών γίνεται πια αστικό, αφετέρου, ένα μεγάλο τους μέρος, υπό την καπιταλιστική εξουσία στερείται την περιουσία του και βρίσκεται είτε ανάμεσα στους προλετάριους, είτε στις μάζες των ανέργων. Οι χειροτέχνες και οι μικροαστοί είναι συμμαχική δύναμη του προλεταριάτου σ αυτή την επανάσταση.

Η μικρή αγροτιά και οι χειροτέχνες που είναι οι συμμαχικές δυνάμεις του προλεταριάτου δείχνουν οπισθοδρομική και ασυνεπή στάση απέναντι στην αστική τάξη επειδή εξαρτώνται απ τις παλιές μορφές παραγωγής. Όσο οι μικροαστοί παραμένουν κάτοχοι ιδιοκτησίας, δρουν σαν αστοί και ελπίζουν να γίνουν κομμάτι τους ° αλλά καθώς προλεταριοποιούνται, αγωνίζονται στις γραμμές του προλεταριάτου και με την έννοια αυτή, είναι επαναστατικοί. Όλοι οι μικροαστοί βρίσκονται ανάμεσα στην αστική τάξη και το προλεταριάτο° παραπαίουν ανάμεσα στην κοινωνική επανάσταση του προλεταριάτου και στις αντεπαναστατικές δυνάμεις. Παρόλο που παίρνουν το μέρος του ισχυρού και νικητή , αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής επανάστασης.

Το Κόμμα θα λάβει υπόψην αυτή τη θέση της μικρής αγροτιάς και των μικροαστών, στις δικές του πολιτικές, συμμαχίας.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

Η εργατική ταξη σε συμμαχία με τις εργαζόμενες λαϊκες μάζες, καταλαμβάνει την πολιτική εξουσία με νικηφόρα επανάσταση. Η Δημοκρατική Λαική Εξουσία η οποία είναι η εξουσία του ένοπλου εργαζόμενου λαού, καθώς πραγματοποιεί τη Λαική Δημοκρατία δημιουργεί ελεύθερο περιβάλλον. Η Επαναστατική Εξουσία που καθιερώθηκε από την επανάσταση με μεθόδους βίας, συνεχίζει να λειτουργεί με επαναστατικές μεθόδους. Η εργατική τάξη χωρίς να διακόψει την επανάσταση, μετατρέπει τη Δημοκρατική Λαική Εξουσία σε δικτατορία του προλεταριάτου και επιχειρεί να εδραιώσει τον σοσιαλισμό. Η Δημοκρατική Λαική Εξουσία στο στάδιο της μετατροπής της σε δικτατορία του προλεταριάτου, αλλάζει ταξικά και πραγματοποιεί την ταξική κυριαρχία της εργατικής τάξης.

Το TKEP/LENINIST που πολεμάει για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, θεωρεί καθήκον του, την εκπλήρωση των ακόλουθων αιτημάτων και μέτρων που θα φέρεουν την εργατική τάξη πιο κοντά στην απελευθέρωσή της:

Α) Στον πολιτικό τομέα

1- Γκρέμισμα του φασιστικού κράτους° σύνθλιψη του στρατού, της αστυνομίας, των δικαστηρίων, της γραφειοκρατίας, του κοινοβουλίου, της τοπικής αυτοδιοίκησης°μετάβαση όλων των εξουσιών στους εκπροσώπους του λαού.

2- Πραγματοποίηση της Λαικής Δημοκρατίας°η δικαιοδοσία της θέσπισης νόμων κλπ, ανήκει στα Κοινοβούλια Λαικών Αντιπροσώπων°όλοι οι αντιπρόσωποι εκλέγονται°χορήγηση δικαιώματος στους εκλέκτορες, να ανακαλέσουν τους αντιπροσώπους.

3- Προετοιμασία ενός νέου Συντάγματος βασισμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και υποβολή του στο λαό προς έγκριση.

4- Κάθε δημόσιος υπάλληλος λογοδοτεί με νόμο απέναντι σε κάθε πολίτη, για την εργασία του και ενώπιον δημοσίως εκλεγμένων δικαστηρίων°ο μισθός κανενός δημοσίου υπαλλήλου δεν μπορεί να είναι υψηλότερος από τον μέσο μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη.

5- Δημιουργία Λαικού Στράτου και ένοπλης Λαικής Πολιτοφυλακής που θα προστατεύσουν και θα υπερασπιστούν τα επιτεύγματα της Επανάστασης.

6- Ελευθερία σκέψης, έκφρασης, δημοσίευσης, συνέλευσης και οργάνωσης για καθε έναν.

7- Απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων, απαγόρευση των βασανιστηρίων, τα οποία είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, τιμωρία των εχθρών του λαού που κατηγορούνται για βασανιστήρια και εκτελέσεις κατά του λαού°κατάργηση της θανατικής ποινής.

8- Κατάργηση στρατιωτικού νόμου, απαγόρευσης κυκλοφορίας, νόμων κατάστασης πολέμου, νόμων κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, νόμων περί αστυνομικών αρμοδιοτήτων, νόμων κατά της τρομοκρατίας κτλ.

9- Έξοδος από το ΝΑΤΟ, αποσυναρμολόγηση όλων των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων, στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, ακύρωση όλων των διμερών και πολυμερών στρατιωτικών και πολιτικών συμφωνιών με τα ιμπεριαλιστικά και αντιδραστικά, καπιταλιστικά κράτη της περιοχής.

10- Απόσυρση από το Κουρδιστάν, το Χατάι και την Κύπρο, τα οποία έχουν καταληφθεί απ' τον τουρκικό στρατό.

Β) Στους τομείς βιομηχανίας, χρηματοπιστωτικό, εμπορίου και μεταφορών.

1- Απαλλοτρίωση όλων των βιομηχανικών επιχειρήσεων και ορυχείων που κατέχει το κεφάλαιο, και όλων των επιχειρήσεων και ορυχείων που βρίσκονται στην κατοχή του ιμπεριαλισμού, μέσω βίας.

2- Να ανήκει η διοίκηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων στα συμβούλια των χώρων εργασίας°να αναπτυχθεί η βιομηχανία, βάσει αποτελεσμάτων επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, να ανταποκρίνεται στις βασικές ανάγκες του λαού και να εξυπηρετεί την ανάπτυξη της οικονομίας.

3- Απαλλοτρίωση όλων των ιδιωτικών τραπεζών, των τραπεζών όλων των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που ανήκουν στους ιμπεριαλιστές, μέσω βίας°συγκέντρωση όλων των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε μία μόνο κρατική τράπεζα.

4- Διαγραφή χρεών των χειροτεχνών, καταστηματαρχών και των μικρών ιδιοκτητών, από τις τράπεζες°πείθοντας και ενθαρρύνοντας τους να συνεταιριστούν και στηριζοντάς τους με επιχορήγηση.

5- Κατάργηση ιδιωτικού, μεγάλου χονδρεμπορίου°απαλλοτρίωση μεγάλων εμπόρων°το εγχώριο εμπόριο να γίνεται μέσω συνεταιρισμών°οργάνωση εξαγωγικού- εισαγωγικού εμπορίου από το κράτος.

6- Κατάργηση της έμμεσης φορολογίας, αντικατάσταση με διαβαθμισμένο φόρο, που αλλάζει ανάλογα με το εισόδημα.

7- Απαλλοτρίωση όλων των στόλων, οδικών, αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών που ανήκουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με τη βία°όλες οι μαζικές μεταφορές πραγματοποιούνται απ το Λαικό Δημοκρατικό Κράτος.

8- Δεν πρόκειται να πληρωθούν τα χρέη του κράτους, στις ιμπεριαλιστικές χώρες.

Γ) Στη γεωργία

1- Απαλλοτρίωση όλων των μεγάλων ιδιωτικών αγροτεμαχίων μαζί με τα μέσα παραγωγής που περιλαμβάνουν, μέσω βίας, μεταβιβάζοντάς τα στην διοίκηση των συμβουλίων των αγροτοεργατών°μεταβίβαση ορισμένων απαλλοτριωμένων αγροτεμαχίων, στη διοίκηση φτωχών αγροτικών επιτροπών°εθνικοποίηση όλων των εδαφών°απαγόρευση αγοράς και πώλησης, αστικών και αγροτικών εκτάσεων.

2- Απαλλοτρίωση όλων των ιδιωτικών μεγάλων κτηνοτροφικών και γεωργικών εκμεταλλεύσεων, μέσω βίας και μεταβίβασή τους στην διοίκηση των συμβουλίων των εργατών.

3- Ακύρωση των χρεών των μικρών φτωχών αγροτών που έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους καπιταλιστές, τους εμπόρους- τοκογλύφους και τις τράπεζες.

4- Υποστήρηξη και πειθώ στην αγροτιά για να συνεταιριστεί με στόχο την εξάπλωση της συλλογικής παραγωγής στη γεωργία°υποστήριξη συνεταιρισμών με μορφή πίστωσης, εκμηχάνιση, τεχνική φαρμακευτική, άρδευση κλπ°διεύρυνση της σφαίρας επιρροής των συλλογικών κρατικών εκμεταλλεύσεων.

5- Επιστημονική, μεθοδική, συνειδητή παραγωγή στη γεωργία που θα βασίζεται στα αποτελέσματα της επιστημονικής και τεχνικής ανάπτυξης°διάδοση της χρήσης του τεχνικού εξοπλισμού για την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας°επανένταξη της γης που κατέστρεψε η καπιταλιστική γεωργία°διάδοση και ανάπτυξη βιομηχανικών και γεωργικών- βιομηχανικών επιχειρήσεων ενθαρρύνοντας την γεωργική ανάπτυξη.

Δ) Εθνικό ζήτημα

1- Το κουρδικό έθνος έχει δικαίωμα εθνικής αυτοδιάθεσης, συμπεριλαμβανομένης και της ίδρυσης ανεξάρτου του κράτους.

2- Όλες οι εθνικές κοινότητες έχουν το δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση.

3- Διασφάλιση του δικαιώματος της πλήρους ισότητας όλων των εθνών και των εθνικών κοινοτήτων°κατάργηση της υποχρέωσης επίσημης γλώσσας°καταπολέμηση όλων των ιδεολογικών μορφών, σωβινιστικής, ρατσιστικής και εθνικής καταπίεσης.

Ε) Κοινωνικός τομέας

α) Προστασία εργαζομένων

1- Απαγόρευση της παιδικής εργασίας, των παιδιών που η ηλικία τους είναι μικρότερη των 14 ετών°εφαρμογή 7 ωρών δουλειάς κατά την εργάσιμη μέρα, 5 ημερών την εβδομάδα, 35 ωρών την εβδομάδα°στα βαρέα και ανθυγιεινά, μείωση των ωρών σε 6 την ημέρα.

2- Απαγόρευση μείωσης του μισθού των εργατών για οποιονδήποτε λόγο.

3- Οργάνωση του προλεταριάτου στα συνδικάτα, συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην οικονομική διοίκηση της χώρας°εξασφάλιση της ελευθερίας του συνδικαλισμού.

4- Η διαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων να ανήκει στους εργάτες και να γίνεται μέσα από τα συνδικάτα.

5- Αγώνας για την προστασία των εργατών από την Τουρκία και το Κουρδιστάν, που εργάζονται σε διάφορες καπιταλιστικές χώρες.

6- Αναδιαμορφώνοντας τις υπηρεσίες υγείας, επεκτείνονται ώστε να καλύπτουν όλες τις λαικές μάζες, διάδοση των προληπτικών υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης°απαλλοτρίωση όλων των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας°η υγειονομική περίθαλψη θα είναι δωρεάν.

β) Προστασία γυναικών

1- Οι εργαζόμενες γυναίκες δεν μπορούν να απασχολούνται σε δουλειές που βλάπτουν την γυναικεία υγεία.

2- Οι έγκυες γυναίκες να λαμβάνουν άδεια μετ' αποδοχών 4 μήνες πριν και 4 μήνες μετά την γέννα και δικαίωμα να λαμβάνουν επ' αόριστον άδεια άνευ αποδοχών.

3- Αποδοχή της μητρότητας ως φυσικό δικαίωμα και κοινωνική υπηρεσία.

4- Εξάπλωση βρεφονηπιακών σταθμών επι 24 ώρου βάσεως, κέντρων παιδική μέριμνας και πάρκων για παιδιά.

5- Κατάργηση όλων των κοινωνικών ανισοτήτων που αφορούν τις γυναίκες και εξασφάλιση πραγματικής ισότητας με τους άνδρες σε όλους τους τομείς της ζωής, προστασία του δικαιώματος οργάνωσης των γυναικών.

6- Αγώνας εναντίον όλων των ιδεολογιών που υποδουλώνουν τις γυναίκες.

ΣΤ) Τομείς επικοινωνίας, πολιτισμού, στέγασης.

1- Απαλλοτρίωση ιδιωτικής τηλεόρασης και άλλων ιδιωτικών μέσων μαζικής επικοινωνίας και επιχειρήσεων, μέσω βίας.

2- Απαλλοτρίωση χαρτιού, αποθεμάτων χαρτιού, εκδοτικών οίκων και εκδόσεων τύπου, διανομής τύπου και ιδιωτικού τύπου, εξασφάλιση της ανάπτυξης της κουλτούρας των εργαζομένων μαζών.

3- Απαλλοτρίωση όλων των ιδιωτικών σχολείων, φροντιστηρίων, πολιτιστικών ιδρυμάτων°δωρεάν και αναγκαία πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση°εξάλειψη των επιρροών της αστικής ιδεολογίας, όπως η σωβινιστική, ρατσιστική, αντιδραστική, θρησκευτική, φασιστική από την εκπαίδευση, αναδιοργάνωση της εκπαίδευση σε προλεταριακές σοσιαλιστικές βάσεις.

4- Εξάλειψη των επιρροών του στρατού, της αστυνομίας, της κυβέρνησης από τα σχολεία°διασφάλιση δημοκρατικής και αυτόνομης δομής των πανεπιστημίων.

5- Κλείσιμο ιδιωτικών αθλητικών σωματείων και εγκαταστάσεων και διάδοση μαζικού αθλητισμού.

6- Απαλλοτρίωση των κατασκευαστικών εταιριών του μεγάλου κεφαλαίου, ξενοδοχείων, μοτέλ, ξενώνων του ιδιωτικού κεφαλαίου, κτηματομεσιτικών εταιριών , όλων των ιδιωτικών τεχνικών γραφείων και των γραφείων αρχιτεκτόνων και μηχανικών°στέγαση εργατών και άλλων εργαζομένων σε σπίτια κατάλληλα για την υγεία και εξασφάλιση υγειούς και καθαρού περιβάλλοντος°προσαρμογή των ενοικίων ανάλογα με την κατάσταση εισοδήματος των ενοικιαστών και διατήρησή τους σε χαμηλά επίπεδα.

7- Αντιμετώπηση των απειλών που η βιομηχανία και η πυρηνική βιομηχανία δημιουργεί για την φύση και την κοινωνική ζωή, λαμβάνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις για καθαρή και προστατευμένη φύση.

Το TKEP/LENINIST που αγωνίζεται για την χειραφέτηση της εργατικής τάξης, καλεί όλους τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους να ενωθούν στις επαναστατικές γραμμές της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης που θα τους σώσει, και να αγωνιστούν για την εκπλήρωση των ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ και των ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ που καθορίζονται στον παρόν πρόγραμμα.